Słowiańszczyzna połabska w nazwach ulic Poznania na tle ogólnopolskim

Słowiańszczyzna połabska w nazwach ulic Poznania na tle ogólnopolskim – prof. UAM dr hab. Justyna Walkowiak

Tematem wykładu jest rzadko zauważany – a czasem wręcz enigmatyczny – typ nazw ulic w Polsce, tematycznie związanych z nazwami Słowiańszczyzny zachodniej. U ich podstaw znajdują się określenia plemion (ul. Obodrzycka, Lutycka, Łużyczan), bóstw (jak Swarożyc czy Światowid) bądź postaci historycznych związanych z Połabiem (np. książę Niklot), jak i nazwy miejscowości lub cieków wodnych z obszaru Niemiec. Chodzi tu jednak nie o współczesne ich nazwy niemieckie (np. Spremberg, Pasewalk, Magdeburg), lecz o ich poświadczone historycznie lub zrekonstruowane odpowiedniki słowiańskie (odpowiednio Grodek, Pozdawilk, Dziewin – taka jest geneza nazwy ulicy Grodeckiej we Wrocławiu, Pozdawilskiej w Szczecinie czy Dziewińskiej w Poznaniu). Nadano je niemal bez wyjątku po II wojnie światowej, a najwięcej ich spotyka się w Poznaniu, Wrocławiu i Szczecinie. Intencją władz zatwierdzających tego typu nazwy było podkreślenie odwiecznie słowiańskiego charakteru wschodnich obszarów Niemiec (oraz niekiedy także tzw. Ziem Odzyskanych).