Pages

Wednesday, July 31, 2019

Communautés de prénoms


lien (par Baptiste Coulmont)

Le monde social est complexe, mais pour le penser, il faut d’abord le simplifier. D’où la production de catégories, catégories savante ou du sens commun. C’est ainsi qu’on parlera de « prénoms arabes », de « prénoms juifs », de « prénoms turcs », de « prénoms aristocratiques »… en mélangeant aléatoirement et allègrement des ethnies, des positions sociales, des religions, ou des origines nationales et linguistiques. Faire cela, c’est ne pas rendre justice à la complexité du monde social ni à celle des classements quotidiens. Car ce qui est « arabe » pour certains est « méditerranéen » pour d’autres, par exemple, ce qui est « aristo » pour les uns est juste « moche et ringard » pour d’autres.

On peut cependant essayer de repérer des proximités et des distances entre prénoms, à partir des choix effectifs des parents. Notamment quand les parents ont plusieurs enfants. Si l’aîné est Augustin, la cadette sera-t-elle Clotilde ou Carla ? À partir des listes électorales parisiennes, j’ai constitué des « fratries » (à partir de l’année de naissance, du nom de naissance et de l’adresse d’inscription) : ce ne sont pas des fratries complètes (il n’y a que les personnes inscrites à Paris) et je capte sans doute de fausses fratries. Mais on fait avec ce qu’on a.


Le graphique suivant rapproche entre eux des prénoms qui sont assez souvent donnés au sein d’une même fratrie : à Paris, le frère d’Augustin c’est Timothée.

Les couleurs ont été déterminées par un algorithme de recherche de communautés, mais elles sur-interprètent les différences : il n’y a pas des archipels de prénoms, mais un grand continuum le long duquel l’on passe, insensiblement, de Philippine à Abdoulaye.

Certains “clusters” font sens. Ainsi, en bas à droite, on trouve un groupe de prénoms qui ont été donnés “en retard”. Le corpus utilisé contient des individus qui sont au plus âgés de 28 ans et au plus tôt nés en 1986. Les Delphine, Thierry, Stéphanie… nées après 1986 ont reçu ces prénoms alors qu’ils étaient déjà sur le déclin. Qu’ils apparaissent ici ensemble est le signe que les parents aiment ces “prénoms démodés” ensemble. Dans les années 1990, si l’ainée est Célia, la cadette ne sera pas Virginie.

lisez la suite en suivant le lien ci-dessus

Ономастика саласын дамыта түсу елдік мұратымыз

link

Кез келген елдің тарихи жадын өшіріп, жерін иемденіп алу үшін басқыншылар алдымен жер атауларын, тарихи тұлғаларын жоюға күш салған. Сонда тамырынан ажырап, болмысын жоғалтып алған ұлт өзінің кім екенін де біртіндеп ұмыта бастайды екен. Отарлаушылар өз мақсатына қол жеткізу үшін осындай істерді мықтап жүргізген. Қазақ халқы да небір қилы замандарды, жаугершіліктерді бастан өткерді. Елімізді отарлауды мақсат тұтқан басқыншылар, біздің де жер су-атауларын өзгертіп жіберуге күш салған. Олар әлденеше заман өтіп, ұрпақ ауысқаннан кейін сол жерлер атауына байланысты өз жері болып шыға келетінін жақсы білген. Сондықтан осындай қиянатқа барған. 

Міне айтып отырғанымыздай кәрі тарихтың қанды парақтарында ел мен жер тарихының көз жасы төгіліп тұр. Өйткені кең байтақ атамекеніміздегі жер-су атауларының көбі тарихи атауларын жоғалтып алғаны белгілі. Тарихқа көз жүгіртсек бұндай өзгерістер ұлтымыздың өмір жолында көп болыпты. Арыға бармай-ақ жоңғар-қалмақ шапқыншылығынан бастап көз жүгіртсек жеткілікті. Соның кесірінен әлі күнге дейін көптеген жерлеріміз жоңғар-қалмақ сөздерімен аталады. Осы ретте кейбір атауларға қатысты пікірлердің екі түрлі екенін де ескерген жөн. Сондықтан әлі де зерттеуді қажет ететін сөздер көп. Ал одан кейін патшалық Ресейдің отарлау саясатының кесірінен өзгеріп кеткен атаулардан көз сүрінетінін айтпасақ та болады. 

Осы олқылықтың орынын толтыру жолында Тілдерді дамыту мен қолданудың 2011-2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасының аясында атқарылған жұмыстар ауқымды. Бағдарламада ономастика саласына да көп көңіл бөлінген. Онда «...ономастика саласындағы жұмысты жетілдіру арқылы, ең алдымен, ономастикалық жұмыстарды жүргізген кезде ашықтық қағидаттарын енгізу, қоғамдық пікірді ескеру, шешімдерді қабылдау процесіне азаматтық қоғам институттарын және бұқаралық ақпарат құралдарын кеңінен тарту көзделеді. Бұл нәтижеге қол жеткізу үшін ономастика саласындағы нормативтік құқықтық базаны жетілдіре түсу, сондай-ақ, географиялық объектілердің атауларын мемлекеттік тілде жазу, оны орыс және басқа да тілдерде транслитерациялаудың ережелерін әзірлеу талап етіледі» – деп нақты көрсетілген. Осы бағыттағы жұмыстар бағдарлама аясында жүйелі түрде атқарылып келеді. Бұл мәселеге жер су-атауларын зерттеуші ғалымдар мен тілді зерттеуші ғалымдар да үлес қосып түбегейлі айналысуда.

Қазірдің өзінде мемлекеттік бағдарламаның арқасында бабадан қалған қасиетті жерлеріміздің төл атаулары қайтып оралып, көптеген елдімекендер мен көше аттары өзгертілді. Әлі де атқарылар жұмыс жетіп артылады. Сондықтан әр аймақ пен өңірдегі тілдерді дамыту жөніндегі басқармалар тоқтаусыз жұмыс істеуде, түрлі іс-шараларды ұйымдастыруда. Атап айтсақ өткен аптаның аяғында ғана Алматы облыстық тіл басқармасының ұйымдастыруымен ономастика тақырыбында семинар-кеңес болды. Бұл шара Талдықорған қаласындағы тіл сайрайында өтті. Семинарда тіл туралы мемлекеттік бағдарламаның іске асуы жөнінде талқыланды.

Аталмыш басқосуға тіл білімі институтының ғалымдары, облыстық университеттің ұстаздары, статистика және арнайы есепке алу комитетінің облыстық басқармасының мамандары, өңірге қарасты аудандардың тіл дамыту бөлімдерінің басшылары мен мамандары, қала тұрғындары мен баспасөз өкілдері, жарнамамен айналысатын мекемелердің бас мамандары жиналды.

Жиында мемлекеттік тілдің беделін арттырып, қолданыс аясын кеңейту, Алматы облысындағы ономастика саласының жай-күйі, жарнама мәселесіндегі түйткілдер мен оларды қазақыландыру жолдары сияқты маңызды тақырыптар талқыланды. Әсіресе жарнамадағы аударма мәселесі қатты сынға түсті. Ондағы орыс тілінен сауатсыз аударылған мәтіндердің сын көтермейтін жағдайы туралы айтылып, оны түзетудің жолдары қарастырылды. Осы тақырыпта баяндамалар жасалды. Сонымен қатар латын әліпбиіне көшуге дайындық барысындағы жұмыстар да талқыға түсті. Белгілі бір атауларды, яғни жер-су атауларын, ауыл-қала атауларын, көше аттарын, мекеме аттарын латын қаріпімен жазған кезде қателікке бой ұрмай, дұрыс жазуға көп көңіл бөлу керектігі баса айтылды. Сондықтан арнайы нұсақаулық құралдарын әзірлеп, жазу ережелерін түсіндіру жұмыстарын жолға қою туралы ұсыныс пікірлер тындалды. Жиналған мамандар өздерін мазалап жүрген көкейлеріндегі сұрақтарды қойып, оған тыңғылықты жауап алды. Семинар-кеңесте тарихи атаулардың, ақпараттардың дұрыс жазылуы ұлттық рухтың, елдіктің алтын бастауы, қайнар көзі екені жайында келелі ойлар айтылды. Елдің елдігі, адамдарының білім деңгейі дұрыс, қатесіз жазу барысында бірден байқалып тұрады. Ел мұраты жолында ономастика саласындағы кемшіліктермен күрес тоқталмайды. Өйткені ономастика саласын дамыта түсу еліміздің ең басты және құнды мұраты.

Түптеп қараған адам ономастика саласының өте маңызды екенін бірден түсінеді. Өйткені ол жай ғана ғылым емес, өте астарлы саясат. Сондықтан Тілдерді дамыту мен қолданудың 2011-2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасында бұл жұмыстарға жіті мән беріліп алдын ала болжамдар жасалынғаны белгілі. Бағдарламада ономастикалық комиссиялардың жұмысындағы шешім қабылдау үдерісін талқылауда қоғамдық қолжетімділік пен ашықтық қағидаттарының сақталуы бойынша тұрғындардың қанағаттанушылық деңгейіне ерекше мән берілген. Ол деңгейлерді әр кезеңдерге топтастырып бөліп көрсеткіштерін анықтап берген. Атап айтсақ ономастика жұмысына тұрғындардың қанағаттанушылық деңгейі 2014 жылға қарай – 60 пайыз, 2017 жылға қарай – 75 пайыз, ал 2020 жылға қарай – 90 пайыз болады деп жоспарланған. Бұл көрсеткіштер бүгінгі таңда толғымен атқарылып келеді. Бұл саланың айналасында қордаланған мәселелер көп болғандықтан әр қадамды жасамас бұрын әбден талқыланып барып іске асыруды талап етеді. Онда барлық жағы ескерілуі тиіс. Өйткені жер-су атауларында күллі Қазақстан халқының мүддесі көзделуі керек. Ол мәселеде түрлі көзқарастар болатыны айтпасада түсінікті. Міне, сондықтан да ономастика саласы ешкімді де сырт қалдырмайды. Бұл дәлелдеуді қажет етпейтін нәрсе. Ономастика көшін түзету арқылы әр ұлт өзінің мұрасын болашаққа шашау шығармай апаруды көздейді. Әрбір азаматтың осы тұрғыда өз пікірі мен ойы, ұсынысы болары сөзсіз. Соның бәрі ескерілгенде барып дұрыс таңдау жасалынбақ.

Ономастика сөз болған кезде Тұңғыш президентіміз Нұрсұлтан Назарбаевтың бастамасымен атқарылып келе жатқан іргелі жұмыстардың алар орны ерекше. Еліміздегі тамырына қан жүгірген барлық саланың қайнар көзі Елбасы еңбегінен бастау алатыны ақиқат. 

Отаншылдық рухты оятатын жұмыстардың барлығы бір-бірімен ұштасып отыратыны да сондықтан. Елбасы әр жолдауы мен мақаласында бұл бағыттағы ойларын жүйлеп, толықтырып, дамытып отырды. Мысалы «Болашаққа бағдар: рухани жаңғыру» атты мақаласында Елбасымыз жергілікті билік «Туған жер» бағ¬дар¬ла¬масын жинақылықпен және жүйелі-лікпен қолға алуға тиіс деген ұстанымын жеткізді. Ал ол зер салып қараған адамға ономастиканың атқарар жұмысымен тікелей байланысты болып келеді. Аталмыш мақаладығы «... Жергілікті нысандар мен елді мекендерге бағытталған «Туған жер» бағ¬дар¬ламасынан бөлек, біз халықтың санасына одан да маңыздырақ – жалпыұлттық қасиетті орындар ұғымын сіңіруіміз керек. Ол үшін «Қазақстаның қасиетті рухани құндылықтары» немесе «Қазақстанның киелі жерлерінің географиясы» жобасы керек. Әрбір халықтың, әрбір өркениеттің баршаға ортақ қасиетті жерлері болады, оны сол халықтың әрбір азаматы біледі. Бұл – рухани дәстүрдің басты негіздерінің бірі. Біз – ұлан-ғайыр жері мен аса бай рухани тарихы бар елміз. Ұлы Даланың көз жеткізгісіз кең-байтақ аумағы тарихта түрлі рөл атқарған. Бірақ, осынау рухани географиялық белдеуді мекен еткен халықтың тонның ішкі бауындай байланысы ешқашан үзілмеген. ...Қазақстанның қасиетті жерлерінің мәдени-географиялық белдеуі – неше ғасыр өтсе де бізді кез келген рухани жұтаңдықтан сақтап, аман алып шығатын символдық қалқанымыз әрі ұлттық мақтанышымыздың қайнар бұлағы» деген жолдар біз айтып отырған жер су атауларына қатысты мәселелердің негізгі бастауы. Біле-білген адамға Елбасымыздың осы бағыттағы әрбір қадамы мен ұстанымы, айтқан ойлары мен сөздері бірін-бірі толықтырып жүйелі түрде ұлтымыздың рухын дамыту жолында жасалынған ұлы еңбек. Осы мақала шыққаннан кейін бірден үкіметімізде «Қазақстанның киелі жерлерінің картасын» жасау жұмыстары талқыланып, барлық облыстарда түбегейлі іске асып, өңірлердегі қасиетті жерлерге көңіл бөліне бастады. Тарихи атауларға назар аударылды. Бұл іс ономастика саласының құлашын кеңге сермеуге тың күш берді. Осыныдай іргелі істердің арқасында қыруар дүние жасалынды. Әлі де атқарылары сөзсіз. 

Сондықтан біз де осы ретте көкейде жүрген ойымызды айта кетсек. Тарихи тұлғалардың аттарын көшеге немесе елді мекендерге берген кезде бұрынғы кеңес дәруіріндегі нұсқасын ала салмай қазақы қалыпқа салып өзгертіп берсек нұр үстіне нұр болар еді. Тұлғалардың тегіне тіркеліп кеткен «ов», «ев»-терді алып тасатап ұлы немесе тегі деген сөздерді қоссақ. Бұл жұмыстың өзі де түбегейлі зерттеу мен қыруар күш жігерді қажет етеді. Сол мәселені түзетіп алсақ біртіндеп санамыздағы орныққан ойлар да өзгере бастар еді. Оны айтасыз қазірдің өзінде кеңестік дәуірде туған қазақстандықтардың көпшілігі әлі осы «ов» пен «ев» жалғанған құжатпен жүргенін қайда қоямыз. Сондай-ақ, кезінде құжат беретін мекемедегі қазақ тілін білмейтін мамандардың кесірінен әкеміздің немесе ата-бабамыздың аттарының өзі қате жазылып жүр. Орысша әріптерімен жазылған қазақша есімдердің мағынасы түсініксіз болып шыға келген. Ендігі үміт латын әліпбиіне көшу жолында осы кемшілік ескеріліп аты-жөнімізді құжаттарымызда қазақша сауатты жазуды жолға қойып алсақ жөн болар еді. Әрине елімізде аты-жөнін өзгерткісі келетіндерге барлық мүмкіншілік қарастырылыған. Бірақта азаматтардың өздері ден қоймай, еріншектік танытып жүргені белгілі. Сондықтан осы салаға жауапты мамандар бұл мәселені жан-жақты қарастырып, бір шешімге келсе деген ұсынысымыз бар. Жаппай өзгерту кезінде оған жіті көңіл бөлмей жүрген жандардың өздері де аты-жөні мен тегінде кеткен әріп қателерді түзетіп алуға талпынар ма еді. Өйткені олардың көпшілігі құжат өзгерту кезіндегі жұмыстардан қашқақтайтыны белгілі. Мысалы төлқұжатымыздағы тегімізді, атымызды өзгерткен немесе қазақша әріптермен жаздырған жағдайда кейбір құжаттармыз бұрынғы қалпында қала беретіні туралы шешім шығарылған. Бірақ кейбір маңызды мәселеге байланысты аты-жөнінің өзгергені туралы қосымша анықтама талап етіледі. Әрине аты-жөнімізді дұрыс жазуға талпыныс біртіндеп дұрысталып келеді. Бірақ тәуелсіздік алғаннан кейін дүниеге келгендердің кейбірінде осындай қателік әлі де жеткілікті. Өйткені кейбірінің тегі әкесінің тегімен бірдей болып жазылу үшін солай жазылғаны түсінікті. Бұл мәселе елдік маңызы бар ірі жұмыстардың қасында жай нәрсе болып көрнуі мүмкін. Дегенмен бұның да қоғамдық сананы қалыптастыруда алар орны бар. Ал қоғамдық сананы қалыптастыру арқылы көп нәрсені оңтайлы жолмен дамытуға болатыны белгілі. Сондықтан тілге қатысты мәселелерді шешуді түгелдей қамтыған Тілдерді дамыту мен қолданудың 2011-2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасында бұл мәселеде ескерусіз қалмаған. Бағдарламадағы «Антропонимикалық атауларды және көрнекі ақпараттарды сәйкестендіруді жүзеге асыру мемлекеттік тілде антропонимикалық белгілеулерді жазу мен сәйкестендіру жөніндегі бірыңғай талаптарды әзірлеуді, сондай-ақ көрнекі ақпаратты көркем ресімдеу туралы нормативтік құқықтық базаны жетілдіруді талап етеді» деген жоспар арқылы көптеген түйткілді дүниелер өз шешімін тауып келеді, әлі де ауқымды істер атқарыла беретіні ақиқат. Болашақта ономастика, антропонимика саласындағы барлық мәселе атаулы толығымен шешімін табатынына сеніміміз мол.

Нұрлы Еділов

Saturday, July 27, 2019

XXIV Convegno Internazionale di Onomastica & Letteratura

link

Proposte convegno 2019

Tra breve inizierà la fase organizzativa del

XXIV Convegno Internazionale di O&L,
che si svolgerà presso l’Università di Pisa nei giorni 3, 4 e 5 ottobre 2019.
Gli argomenti intorno ai quali verterà il convegno, individuati nell’ultima Assemblea dei Soci, sono i seguenti:
Il nome nelle lettere, nei diari, nei taccuini
Annotazioni, appunti, riflessioni riferite a nomi propri in lettere, diari e taccuini degli scrittori si rivelano spesso ben più che mere trouvailles o curiosità biografiche. A emergervi può essere piuttosto la testimonianza della laboriosa ricerca del nome proprio più adatto da assegnare a un personaggio, magari già creato e vivente sulla pagina scritta, come negli epistolari di Verga e Capuana o nei taccuini pirandelliani; oppure la denuncia delle incertezze e delusioni intorno alle scelte onomaturgiche compiute (come quella confessata da Manzoni sui nomi dell’Adelchi in una lettera a Fauriel), e talora motivazioni segrete di un autore, sfuggite a critica e lettori, tali addirittura da smentire le ipotesi interpretative più corrive, come nei cahiers e nei brouillons di Proust.
La variazione del nome del personaggio
Soprannomi, nomignoli, diminutivi, patronimici, titoli possono alternarsi a proposito del medesimo personaggio all’interno di un testo in funzione della sua età, della cerchia di persone che frequenta, delle tappe sociali che varca, dei titoli che ottiene, delle eredità nobiliari di cui beneficia, dei legami matrimoniali, dei rapporti che lo legano agli altri personaggi, e a vari altri fattori che vale la pena di indagare; come accade, per fare un solo esempio significativo, nella Recherche proustiana per Odette de Crécy > Miss Sacripan > la Dame en rose > Mme Swann > Mme de Forcheville, oppure per Sidonie > Mme Verdurin > duchesse Duras > princesse de Guermantes.
I nomi mancati
Di nomi ‘mancati’ perché assenti, falliti, inadeguati, non detti o non pronunciati, occasioni onomastiche perdute, è piena la letteratura: sul piano finzionale, nei rapporti tra personaggi, come in casi di lapsus e dimenticanze freudianamente rilevanti (si pensi alla scena del Piacere dannunziano dove Sperelli chiama Maria col nome di Elena). Ma anche ‒ pista investigativa più sottile e forse più originale ‒ ‘nomi mancati’ e parte auctoris, cioè nomi misteriosamente mai dati, caselle inspiegabilmente vuote nel sistema onomastico di un testo: si pensi al nome del luogo in cui si dipanano le vicende di Conversazione in Sicilia di Elio Vittorini, mai indicato, in un romanzo affollato peraltro di toponimi; o al nome del protagonista maschile della novella III 7 degli Ecathommiti di Giovan Battista Giraldi Cinzio, semplicemente indicato come il ‘capitano moro’, per il quale poi Shakespeare conierà uno dei nomi più potenti e celebri della letteratura mondiale, Othello, a rimarcare la mancanza onomastica presente nel suo prototesto.
I nomi migranti
Ulisse: in quanti testi, autori ed epoche letterarie compare questo nome? Lo stesso potrebbe dirsi per molte altre denominazioni, più o meno celebri, come SilviaDon JuanLilyAliceMargherita, di cui studi recenti hanno già rintracciato le varie emersioni letterarie, cercando di individuare, ove presente, un filo che li unisca nel loro percorso. Dunque, piuttosto che indagare solo ‘orizzontalmente’ le scelte onomastiche esperite all’interno di un testo, di un’opera, di un genere, può rivelarsi interessante e produttivo seguire la vicenda ‘verticale’ di un medesimo nome attraverso testi, epoche, culture e geografie, letterature e poetiche diverse: nomi dunque che migrano in diacronia o in sincronia assumendo significati e funzionalità diverse, consapevoli o no che essi siano, in prospettiva intertestuale, delle loro attestazioni precedenti.
La deonomastica letteraria
Nomi che si spostano dalla letteratura al mondo, piuttosto che dal mondo alla letteratura, secondo la prospettiva più consueta: i deonimi letterari. A venire in mente sono certo casi più noti, quelli di deonimici ricavati per antonomasia, quali perpetuaazzeccagarbuglirodomonte, e tante altre forme sostantivate, esito del passaggio dal nome proprio letterario al nome comune. Lo stesso dicasi per aggettivazioni del tipo dantescopetrarchescoboccaccianofelliniano,ecc. Eppure, tanto rimane da studiare in questo campo, sia sotto il profilo dei fenomeni deonimici più ricorrenti, quali quelli sopra segnalati, sia di altre forme molto meno conclamate. Ad esempio, suscettibili di indagine sono i deonimici ‘mancati’, quelli cioè affacciatisi, ma poi non stabilizzatisi permanentemente nell’uso dei parlanti e nella registrazione dei lessicografi (si pensi da una parte all’uso metaforico di nanà ‘sgualdrinella’, recentemente segnalato da Randaccio in testi di fine Ottocento, dall’altra agli ironici pascoleggiando e dannunzianeggiando usati da Ugo Ojetti). Un’ulteriore tipologia può essere rappresentata dalla deonomastica d’autore, di cui Pascoli fu involontario esponente, coniando a scopo sarcastico forme come Pimpirendello, o ancora Giacosare Panzacchiare Pascarellare (Paradisi).
Il metodo
Come già da qualche anno, resta  accesa una sezione particolare dedicata a problematiche di carattere metodologico inerenti alla disciplina.
Coloro che intendano partecipare al Convegno o che vogliano proporre un loro articolo alla redazione della rivista il Nome nel testo sono pregati di inviare a Donatella Bremer donatella.bremer@unipi.it, entro e non oltre il 30 luglio 2019, un abstract, non generico, ma sufficientemente indicativo (ca. una pagina) del loro contributo. Si prega di allegare anche un breve curriculum.
La durata degli interventi sarà fissata in relazione al numero delle proposte accolte. Per quel che riguarda la lunghezza degli articoli da sottoporre al processo di revisione per un’eventuale pubblicazione nella rivista il Nome nel testo, essa non dovrà superare le 12 cartelle.
Per ulteriori informazioni rivolgersi anche a:
Maria Giovanna Arcamone: magiarc@gmail.com
Giorgio Sale: giosale@uniss.it

Seeking New American Name Society Officers for 2020

ANS


Ever thought about getting more involved with the American Name Society but did not know how?  Here is your opportunity!  The American Name Society is currently looking for a few good people who are interested in joining the Executive Council.  Starting January 2020, new officers will be needed to fill the positions listed below.
To apply for one or more of these positions, please fill out the application form on this page.

Secretary (2020-2022)

The person in this position serves as a voting member of the ANS Executive Council and its various committees (e.g., the Nominating Committee).  Aside from these duties, the Secretary is responsible for taking and disseminating the official minutes from the ANS Business Meetings, creating the ANS newsletters, and sending our ANS members announcements regarding important events (e.g., the Nominating Committee’s Slate). The ideal candidate for this position must have outstanding writing and editing skills in English and be comfortable working with email mailing programs like MailChimp.

Membership Officer (2020-2022)

In addition to being a voting member of the ANS Executive Council (EC), the person in this office is responsible for managing the ANS membership database, both institutional and individual.  To accomplish this task, this officer must liaison with ANS members, the ANS Executive Council, the ANS Treasurer, and Taylor and Francis, the current publisher of the ANS Journal, NAMES. The person selected for this position must be computer literate and be comfortable working with spreadsheets.

Allied Conference Coordinator (2020-2022)

The person elected to this position is principally responsible for organizing the ANS session at the annual conference of the Modern Language Association. This activity involves issuing a call for papers, assembling a team of abstract reviewers, selecting three authors whose work will be presented at the MLA conference, and coordinating the presentation of the three winning abstracts with the MLA administration. In addition to these duties, as a voting member of the ANS Executive Council (EC), the Allied Conference Coordinator participates in the legislative decision-making of the Society. Although the term of service for this position is for two years, the holder of this office may be re-elected pending approval by the EC. Given the fact that this position requires close communication with the MLA, candidates who have a demonstrated expertise in literary onomastics will receive preference.

Member-at-large (2020-2022)

The person elected to this position will serve as a voting member of the Executive Council (EC) and is expected to participate actively in the legislative decision-making involved in resolutions and motions placed before the EC.  In addition to these duties, members-at-large serve on various auxiliary sub-committees to, for example, help with the nomination of new officers, coordination of the annual conference, and organization of allied conferences.  Officers in this position can renew their term of service twice.

Saint-Léger: Conférence « onomastique et histoire »



Une conférence « onomastique et histoire », organisée par la toute nouvelle association « des vitraux pour la chapelle de Saint-Léger » et animée par Jean-Yves Plourin, agrégé de l’Université Docteur-ès-Lettres d’État (études celtiques), se tiendra, le mardi 30 juillet, à 18 h, à la chapelle de Saint-Léger à Riec-sur-Bélon. 


L’intervenant, à partir de quelques toponymes de Riec-sur-Bélon et des environs, rappellera l’intérêt patrimonial de l’onomastique bretonne (noms de lieux et noms de personnes). Un petit voyage dans l’histoire de la Bretagne et dans l’histoire de la langue bretonne. 


Entrée libre.


© Le Télégramme 

Monday, July 22, 2019

Product Design Analyst with interest in Applied Onomastics is sought

LinguistList

Organization: Ethnic Technologies 
Job Location: New Jersey, USA 
Job Title: Product Design Analyst
Specialty Areas: Applied Linguistics; Onomastics 


Description:

The Opportunity: 
Ethnic Technologies seeks a Product Design Analyst with a background/interest in Applied Onomastics to join the Research and Product Development Department. 

Responsibilities: 
- Classifying names by ethnicity 
- Finding patterns within databases of names 
- Analyzing large textual data sets 
- Defining rules that will further classify patterns 

Through this work, the Product Design Analyst continues to create and improve a suite of predictive demographic software products. The E-Tech products use first name, surname, and geographic intelligence to predict an individuals’ ethnicity, religion, language preference, and similar variables. 

Qualifications: 
- Bachelor Degree or equivalent required. 
- The ideal candidate has a background in Linguistics, particularly in Onomastics. 

Required Skills and Competencies: 
- Expert Microsoft Excel skills 
- Experience with text pattern recognition 
- Background in linguistics, particularly morphology 
- Strong English written and verbal communication skills 

Desired Skills and Competencies: 
- Basic knowledge of SQL 
- Experience working with large databases 
- Programming experience, especially in Python 
- Fluency or competency in at least one foreign language 
- Knowledge of American FactFinder 
- Interest in Geography, Ancestry, History, Sociology, Demography, Culture, and People 
- Ability to work as part of a team 
- Self-driven and self-motivated 
- Creative, puzzle-solver, solutions-oriented personality 

Compensation: 
Ethnic Technologies offers a competitive base salary with health benefits and a 401k program. 

About the Company: 
As the leader in multicultural marketing, research, data enhancement, segmentation, modeling and analytics, Ethnic Technologies is an established player in the direct marketing industry. The company provides the E-Tech suite of predictive demographic products, which rely on over 40 years of research into names and geographies. 

Ethnic Technologies strives to learn about the world's cultures and languages through people's names. We aim to promote diversity and inclusivity in marketing by providing the highest quality multicultural marketing software and data. We believe valuable demographic insights will transform brand marketing and enhance culturally sensitive communication. 

The Research and Product Development team is challenged with upgrading the full suite of predictive demographic products as well as conceptualizing and designing the new products that give Ethnic Technologies its market edge. 

Contact: 
To apply, please submit as email attachments to the application email below: 
- A brief cover letter describing your background and interest (not to exceed one page) and 
- A resume. Do not submit an academic CV. 

Please name your attachments clearly with your own name and "cover letter" or "resume." 

Please only apply if you are interested in a full time position, located in South Hackensack, NJ. No telecommuting. 

Application Deadline: (Open until filled)

Email Address for Applications: lspiraethnictechnologies.com 
Contact Information: Lisa Spira: lspiraethnictechnologies.com 

In Leipzig 65 Jahre Sprachforschung zu Namen und Besiedlung seit dem frühen Mittelalter

Prof. Dr. Karlheinz Hengst

Vor nunmehr 65 Jahren startete die Sächsische Akademie der Wissenschaften zu Leipzig in Kooperation mit der Universität ein zu jener Zeit deutschlandweit einzigartiges Forschungsprojekt. Mit besonderer Unterstützung durch den damaligen Akademie-Präsidenten Theodor Frings begannen die „Deutsch-Slawischen Forschungen zur Namenkunde und Siedlungsgeschichte“ mit ihrem Arbeitsstellensitz in der Abteilung Landesgeschichte der Leipziger Universität. Projektleiter war der Slavist Prof. Dr. Rudolf Fischer (†1971).
Gerald Müller-Simon, Augustusplatz, Kustodie der Universität Leipzig, Foto: Marion Wenzel

Vorausgegangen war eine lange Vorgeschichte. In Sachsen hatten vor allem die vielen slawischen Ortsnamen (ON) schon seit dem 18. Jahrhundert das Interesse von Historikern und Sprachforschern geweckt. Im 19. Jh. hatte der Gymnasiallehrer Gustav Hey eine Monographie über die slawischen Siedlungsnamen im Königreich Sachsen publiziert (Dresden1893). Die eigentliche universitäre Erforschung setzte aber erst mit der Berufung des Slavisten Reinhold Trautmann an die Universität in Leipzig 1926 ein. In einer allein von ihm betriebenen und damit quasi individuellen Forschungsphase bis 1948 legte er drei Bände zu genuin slawischen ON vor. Diese widmeten sich ganz dem elb- und ostseeslawischen Sprachraum einschließlich Schleswig-Holstein und erschienen in den Jahren 1948, 1949 und 1950 im Akademie-Verlag in Berlin.

Auf diese ganz individuell betriebene Vorlaufforschung folgte in Leipzig an der Universität in den Jahren von 1948 bis 1953 eine deutlich breiter angelegte interdisziplinäre Vorbereitungsphase auf Forschungen zum slawisch-deutschen Siedlungsgebiet östlich von Elbe und Saale. Diese Jahre sind charakterisiert durch eine ganz neue Qualität in den Forschungsbestrebungen. Aus der Landesgeschichtsforschung im Rahmen der „Kötzschke-Schule“ war die Erkenntnis erwachsen, historisch tradierte Quellen in Zusammenarbeit zwischen Historikern, Geographen, Archäologen und Sprachforschern auszuwerten und für Sprach- sowie Siedlungsgeschichte gleichermaßen wissenschaftlich aufzubereiten. Dazu bekannten sich der Germanist Ludwig Erich Schmitt, der Landeshistoriker Walter Schlesinger und der Slavist Reinhold Olesch. Sie begannen mit der für solche Forschung notwendigen Ausbildung des studentischen Nachwuchses. Es gelang ihnen, für das Vorhaben Begeisterung und anhaltendes Interesse zu erwecken. Doch die damalige Hochschulpolitik im Osten Deutschlands mit ihrer ablehnenden Haltung gegenüber sogen. „bürgerlichen Wissenschaftlern“ brachte die guten Absichten zum Scheitern. Alle drei Hochschullehrer verließen nach und nach Leipzig und gingen an die Universitäten Köln und Marburg.

Der für eine gründliche Bearbeitungsphase von Toponymen im einstmaligen altsorbischen Sprachraum südlich von Magdeburg ausgebildete und leistungswillige philologische Nachwuchs fand in dem Germanisten Theodor Frings und dem Slavisten Rudolf Fischer (vorher Jena) glücklicherweise zwei Gelehrte, die den Faden aufnahmen und das ab 1954 über 50 Jahre laufendes Langzeitprojekt Deutsch-Slawische Forschungen auf den Weg brachten. Rudolf Fischer war dabei die treibende Kraft. Er hatte in Prag studiert und promovierte dort mit einer Dissertation zu den slawischen Ortsnamen des Egerlandes (1936), veröffentlichte eine Namenkunde des Egerlandes (1940) und habilitierte sich in Jena mit einer Schrift zu Toponymen im westlichen Böhmen und in seiner Nachbarschaft (1950). R. Fischer hat das bleibende Verdienst, Theorie und Methode der langjährigen Namenforschung unter Leitung des Germanisten Ernst Schwarz an der Prager Universität in Leipzig vermittelt und fortgeführt zu haben. Ihm sind auch die ersten internationalen Aktivitäten von Leipzig aus mit Tagungen und neuen Publikationsmöglichkeiten zu verdanken. Sehr umsichtig gingen von R. Fischer bis 1969 unablässig Anregungen und Impulse aus, die durch seine engsten Mitarbeiter weiterentwickelt wurden und die Erfolge der Sprachforschung in Leipzig zum Komplex von Sprache, Geschichte und Besiedlung in der Folgezeit ausmachten. Gleich nach der Wende hat die Deutsche Forschungsgemeinschaft das Projekt nach positiver Evaluierung weiter gefördert und sogar zusätzlich eine Arbeitsstelle an der Sächs. Akademie zu Leipzig zum Thema „Atlas altsorbischer Ortsnamentypen“ (Leitung Inge Bily) eingerichtet sowie die Publikation gesichert (2000-2004).

Getragen wurde die Forschungsarbeit ab 1954 bis Anfang der 90er Jahre, also für vier Jahrzehnte, entscheidend von Ernst Eichler und Hans Walther. In den Anfangsjahren hat die rührige Indogermanistin Elfriede Ulbricht, Mitarbeiterin von Theodor Frings beim Althochdeutschen Wörterbuch an der Akademie, für Germanisten regelmäßig Seminare zum Thema „Einführung in die Namenforschung“ angeboten. Von ihr besitzt die Forschung auch die erste große Monographie zur Hydronymie in Mitteldeutschland mit dem Band „Das Flußgebiet der Thüringischen Saale“ (1957). An der Forschungsarbeit beteiligt waren sonst nur „freie Mitarbeiter“. Das waren wissenschaftlich interessierte Germanisten und Slavisten, die außerhalb der Universität tätig waren und eine Promotion in einem ideologiefreien Themenbereich anstrebten. Betreut wurden sie ab 1954 von den ersten hauptamtlichen Forschungskräften Ernst Eichler (Slavistik), Hans Walther (Siedlungsgeschichte und Germanistik) und 1956-1962 auch von Horst Naumann (Dialektologie, Phonologie und Wortbildung). Hauptamtliche Forschungsstellen erhielten erst ab Mitte der 60er Jahre Johannes Schultheis und in den 70er Jahren die dann unablässig wirkenden Mitglieder der Forschungsgruppe Inge Bily und Ernst-Michael Christoph.

Aus dem ursprünglich kleinen Forschungsteam sind namhafte Wissenschaftler hervorgegangen. Ernst Eichler und Hans Walther haben kontinuierlich – und ab Anfang der 70er Jahre als Professoren – die weltweit anerkannte „Leipziger Onomastische Schule“ begründet, in der auch besonders die „Sprachkontaktforschung“ gepflegt und theoretisch sowie methodisch weiterentwickelt wurde. Noch vor dem „Mauerbau“ 1961 gingen leider Wissenschaftler mit heute bekannten Namen in der Germanistik allgemein und in der Namenforschung speziell wie Herbert Wolf, Wilfried Seibicke und Joachim Göschel von Leipzig weg „in den Westen“. Im „Osten“ führten das Werk ihrer akademischen Lehrer fort die Germanisten Rudolf Große, Wolfgang Fleischer, Horst Naumann und Volkmar Hellfritzsch. Als Slavisten sind hier zu nennen Wolfgang Sperber, Dietrich Freydank, Gerhard Schlimpert, Walter Wenzel und Karlheinz Hengst. Noch heute sind in Leipzig mit namenkundlicher Kompetenz tätig Dietlind Kremer (seit 1989) als Leiterin von Namenauskunft und Namenberatung (unter Mitarbeit von Gabriele Rodríguez seit 1994) sowie Christian Zschieschang am GWZO bzw. jetzt Leibniz-Institut (seit 1998). Dietlind Kremer verantwortet zugleich auch das „Namenkundliche Zentrum“ an der Universität mit der in Mitteleuropa einzigen umfangreichen Spezialsammlung onomastischer Fachliteratur zu den germanischen, romanischen und slawischen Sprachen Europas. 

Dauerhaftes Zeugnis von den erfolgreichen Forschungen zur Namenkunde bis heute legen einerseits zahlreiche ungedruckte Dissertationen und andererseits besonders überzeugend die Leipziger Publikationen ab. Genannt seien die von 1956 bis 2007 im Akademie-Verlag erschienenen 41 Bände der Reihe „Deutsch-Slawische Forschungen zur Namenkunde und Siedlungsgeschichte“, 25 Bände der Reihe „Onomastica Slavogermanica“, dazu die internationale Fachzeitschrift „Namenkundliche Informationen/Journal of Onomastics“ mit ihren bisher 55 Jahresbänden und 26 Beiheften (zumeist Monographien), seit 1992 vom Universitätsverlag Leipzig verlegt. Der Domowina-Verlag in Bautzen hat den komplizierten Druck des ersten Lexikons aller slawischen Ortsnamen zwischen Saale und Neiße von Ernst Eichler in 4 Bänden (1985-2009) ermöglicht, ebenso insgesamt 8 Bände zu sorbischen Anthroponymen (1987-2017) sowie 2 Bände zu den Toponymen in der Nieder- und Oberlausitz (2006, 2008) von Walter Wenzel und eine Schrift „Zur Integration sorbischer Personennamen ins Deutsche“ (2016) von Volkmar Hellfritzsch.

Die aus der Leipziger Schule in den 90er Jahren hervorgegangenen Philologen Andrea und Silvio Brendler haben unter breiter Mitarbeit engagierter WissenschaftlerInnen im Eigenverlag baar in Hamburg ein umfassendes Lehrbuch für das Studium der Onomastik unter dem Titel „Namenarten und ihre Erforschung“ (2004) und ein Handbuch „Europäische Personennamensystem“ (2007) ediert. Silvio Brendler hat seine Wiener Habilitationsschrift „Nomematik – Identitätstheoretische Grundlagen der Namenforschung“ (2008) herausgebracht. Und neben einer Reihe weiterer onomastischer Werke aus dem baar-Verlag sind 4 Bände mit jeweils thematisch gesammelten Aufsätzen von Walter Wenzel zu slawischen Namen erschienen. Ebenso wurden bei baar verlegt die „(Ostmittel-)Deutsche Namenkunde“ von Volkmar Hellfritzsch (2010) und zwei Bände zu „Namen in Sprache und Gesellschaft“ von Horst Naumann (2011). Der Praesens-Verlag in Wien hat auf Initiative des österreichischen Sprachforschers Peter Ernst den Sammelband „Sprachkontakte, Sprachstudien und Entlehnungen im östlichen Mitteldeutschland seit einem Jahrtausend“ von Karlheinz Hengst herausgebracht (2014).

Die historisch orientierte Sprachforschung zu vor allem Orts-, Flur- und Personennamen im deutsch-slawischen Kontaktraum seit dem frühen Mittelalter war stets gut vernetzt. Das gilt für die Zusammenarbeit mit den Linguisten an der Berliner Akademie und ihren Untersuchungen zum deutsch-polabisch-pomoranischen Sprachkontaktraum ebenso wie für die dauerhaften Kontakte zu Forschungszentren in den westlichen und östlichen Ländern. Genannt seien vor allem die beiderseitigen Beziehungen mit Wissenschaftlern in Leuven, Edinburgh, Kiel, Marburg, München, Regensburg, Trier, Wiesbaden, Wien, Innsbruck, Bern, Zürich, Uppsala, Warschau, Krakau, Breslau, Oppeln, Danzig, Prag, Brünn, Bratislava und Moskau. 

Die umfangreichen Leistungen der Leipziger Namenforschung waren nach der Wende die Basis für die Einrichtung der ersten Professur für Onomastik an einer deutschen Universität. Berufen wurde 1993 Karlheinz Hengst (aus Zwickau) und in seiner Nachfolge noch Jürgen Udolph (aus Göttingen). In dieser Zeit wurde bis 2008 der einmalige Nebenfachstudiengang „Namenforschung“ im Rahmen der Magisterausbildung mit einem ausgesprochen hohen Interesse (Numerus-clausus-Fach!) aus studentischen Kreisen betreut. Seit 2010 findet der einstige Studiengang eine reduzierte Fortführung im „Wahlfach Namenforschung“ durch Dietlind Kremer, was besondere Anerkennung verdient und ein Alleinstellungsmerkmal der Universität Leipzig darstellt. 

Auch unter den personell veränderten Bedingungen hat die Namenforschung in Leipzig die Arbeit der „Deutschen Gesellschaft für Namenforschung“ von 1990 bis 2017 getragen bzw. wirksam unterstützt. Nach Ernst Eichler übernahm den Vorsitz ab 2011 bis 2017 der Romanist Dieter Kremer (früher Trier, jetzt Leipzig). Er ist in der Onomastik international bekannt durch seine Bücher zur Namenforschung in den romanischen Sprachen sowie als Leiter und Editor des gesamtromanischen Forschungsprojekts PatRom. Von Dieter Kremer wurde das Profil der Forschung in der Gesellschaft thematisch und sprachbezogen im europäischen Sinne deutlich erweitert. Das gilt für Tagungen mit internationaler Beteiligung ebenso wie für die Fortführung der Publikationstätigkeit von „NI/Journal of Onomastics“ sowie der neuen Reihe „Onomastica Lipsiensia – Leipziger Untersuchungen zur Namenforschung“ unter der Herausgabe von Karlheinz Hengst, Dieter Kremer und Dietlind Kremer (bisher 13 Bände). Onomastische Studien sind in Leipzig auch nach dem Abschluss des großen Forschungsprojekts mit dem dreibändigen Lexikon „Historisches Ortsnamenbuch von Sachsen“ [unter Einschluss eines Teiles von Ostthüringen] (2001) fortgeführt und durch Drucklegungen allgemein zugänglich gemacht worden. Das belegen Bände wie „Namenkunde und geschichtliche Landeskunde“ von Hans Walther (2004), „Eigennamen in der Arbeitswelt“ von Rosemarie Gläser (2005) das Lexikon „Personennamen Südwestsachsens“ von Volkmar Hellfritzsch (2007) und auch das zweibändige Nachschlagewerk „Familiennamen im Deutschen“, herausgegeben von Karlheinz Hengst und Dietlind Kremer (2009/11). Einbezogen wurden in die Veröffentlichungen international bekannte Forscher, so auch in den Tagungsakten „Völkernamen – Ländernamen – Landschaftsnamen“ in der Herausgeberschaft von Ernst Eichler, Heinrich Tiefenbach und Jürgen Udolph (2004), in den von Dieter Kremer und Dietlind Kremer verantworteten zwei Tagungsbänden „Die Stadt und ihre Namen“ (2012/13) sowie in den von Dieter Kremer edierten Akten von Tagungen zu den Themen „Fremde Namen“ und „Namen und Berufe“ (2016/18). Die Konferenzen mit internationalem Rahmen „Namen und Recht“ (2015) sowie „Namen und Übersetzung“ (2016) dokumentieren in den NI-Bänden in besonderem Maße die erfolgreich mögliche interdisziplinäre Kooperation im europäischen Maßstab zu Namen unter rein synchronem Aspekt. 

Der Vorsitz der „Deutschen Gesellschaft für Namenforschung“ sowie die Herausgabe der international verbreiteten onomastischen Fachzeitschrift ab Jahrgang 2018 liegt nun in den Händen von Inga Siegfried (Zürich) und Michael Prinz (Uppsala). Beide sind in der germanistischen Sprachforschung ausgewiesen. Aus Leipzig steht ihnen Christian Zschieschang im Vorstand zur Seite. Ihm verdanken wir zusammen mit Ernst Eichler die erste grundlegende Untersuchung über „Die Ortsnamen der Niederlausitz östlich der Neiße“ (2011). Wenige Jahre später folgte von Christian Zschieschang die namenkundliche Monographie „Das Hersfelder Zehntverzeichnis und die frühmittelalterliche Grenzsituation an der mittleren Saale“ (2017). Dieses Werk dokumentiert exemplarisch die von der sprachhistorischen Forschung in Leipzig stets verfolgte Zusammenarbeit mit Wissenschaftlern aus der Archäologie wie z. B. bis zuletzt mit Gerhard Billig (†2019), Geschichts- und Siedlungsforschung (Enno Bünz, Karlheinz Blaschke, Christian Lübke, Matthias Hardt) sowie Kirchengeschichtsforschung (Walter Schlesinger, Gerhard Graf)
65 Jahre Namenforschung in Leipzig und dazu 25 Jahre Namenberatung mit alltäglicher Öffentlichkeitsarbeit haben eine breite Ausstrahlung im Land bewirkt. An der Sächsischen Akademie der Wissenschaften sowie an der Philologischer Fakultät der Universität in Leipzig hat die sprachhistorische Forschung zu Eigennamen als den ältesten Denkmälern aus den europäischen Einzelsprachen eine beispielhafte Arbeit geleistet und kann eine stolze Bilanz vorweisen.

Friday, July 19, 2019

Имена собственные Эвенкийского эпоса: Словарь-указатель

ссылка

Варламова Г. И., Варламов А. Н., Захарова Н. Е., Яковлева М. П.
Новосибирск: Изд-во СО РАН2018 г.360 с.ISBN 978–5–7692–1621–3
DOI: 10.15372/NAMES2018VGI
Данный словарь-указатель — это систематизированный свод материала по языку и фольклору эвенков, что является новым методом организации научных знаний при изучении духовной культуры этноса. Словарь включает 106 имен героев из 46 сказаний. Основная цель настоящего издания — отбор эпических имен, демонстрирующих наиболее типизированные, характерные и значимые образы эпического наследия северных тунгусов.

Словарные статьи располагаются согласно эвенкийскому алфавиту и содержат: краткое и полное имя героя, этимологию имени и его перевод на русский язык, сюжетную линию персонажа, фольклористическую характеристику героя. Приводятся сведения о собирателях эвенкийского фольклора и сказителях-информантах, материалы которых использованы при создании словаря-указателя.

Для фольклористов, этнографов и языковедов, учащихся, студентов и всех, кто интересуется вопросами языка и фольклора эвенков.

Wednesday, July 17, 2019

27th International Congress of Onomastic Sciences

ICOS

Dear Colleagues,

The International Council of Onomastic Sciences is pleased to invite you to the 27th Congress of Onomastic Sciences, which will take place in Krakow, on August 23rd-28th, 2020. They will discuss the interdisciplinary aspects of researching the proper names. They hope to foster the discussion on how onomasticians perceive other branches of knowledge as well as on how representatives of those branches approach proper names.



It is also an opportunity to interact with colleagues, to share experience, and to make new scientific connections. Last but not least, it is a chance to visit Krakow, one of the oldest cities in Poland, with the best preserved medieval structure of the old town, unique see-sights and incomparable atmosphere.

Saturday, July 13, 2019

Journée d’étude « Onomastique et Genre »

lien

Armorique, Amériques, Atlantique
Journée d'étude

F. Pomel organise, le 10 octobre 2019, une journée d'étude "onomastique et genre" dans le cadre du projet labellisé NOMARTH porté par Christine Ferlampin-Acher (Université Rennes 2 - EA CELLAM 3206).

 

Programme prévisionnel


  • A. Paupert (université Paris Diderot) : « Les travesties dans le Livre de la Cité des Dames : "mutacions" de genre et changements de nom dans La Cité des Dames de Christine de Pizan/Troubles dans le genre dans La Cité des dames »
  • S. Albert (université Paris Sorbonne) : « Sainte Marine » 
  • Y. Foehr-Janssens (université de Genève) : « La filiation onomastique mère/fils dans les continuations du Roman des Sept Sages »
  • M. Jeay (université de Montréal) : « Noms d’auteur et brouillage du genre (Marcabru ou Guerreau de Cabrera, Villon et les acrostiches féminins ; les troubadours toulousains du Consistoire du Gai savoir : le senhal Roza ou Flors ; Jean Froissart dans La Prison amoureuse)
  • C. Lucken (université Paris 8) : Le nom de la rose ou la femme sans nom
    (le Roman de la Rose et Johan de Saintre ; la lyrique des troubadours à Charles d’Orléans).
  • C. Klapisch-Zuber (EHESS) : titre à préciser, participation à confirmer
  • C. Ferlampin-Acher (université Rennes 2) : « Morphologie du nom propre/ nom et changement de sexe dans Perceforest »
  • F. Pomel : « Onomastique allégorique et discordances de genre (Roman de la Rose, Livre du Roi Modus et de la Roine Ratio, Mariage des sept arts, Christine de Pizan, Livre de la Cité des Dames, Advision Cristine ; René d’Anjou, Le livre du cœur d’amour épris, Le Songe de la Pucelle…) »

Прием статей в «Восточноукраинский лингвистический сборник имени Е.С. Отина»

ссылка
ГЛУБОКОУВАЖАЕМЫЕ КОЛЛЕГИ!
Извещаем о приёме статей в очередные выпуски изданий «Восточноукраинский лингвистический сборник имени Е.С. Отина», научный сборник «Филологические исследования», международный журнал-ежегодник «Λογος όνομαστική».
Все издания включены в РИНЦ, имеют индексы ISSN как для электронных, так и для традиционных книжных изданий*. Для публикации работ авторам необходимо ознакомиться с требованиями к оформлению материалов, представляемых в сборниках на нашем сайте http://azbuka.in.ua На сайте Вы также можете ознакомиться с тематикой, рубриками и статьями ранее изданных выпусков.
Публикация в наших изданиях БЕСПЛАТНАЯ.
При решении вопроса о приобретении печатных экземпляров издания с заказчика взымается себистоимость книжного издания и стоимость почтовой пересылки.

Главный редактор «ВУЛС им. Отина»и журнала «Λογος όνομαστική»д-р филол. наук, профессорзаведующий кафедрой русского, латинского языковс Лабораторией прикладного языкознанияи медицинской лексикографии ДонНМУ им. М. ГорькогоКалинкин Валерий Михайловичe-mail: kalinkin.valeriy@mail.ruмоб. тел.: +38071 367-84-39 (+Viber; WhatsApp) 
Главный редактор сборника«Филологические исследования»д-р филол. наук, профессорзаведующий кафедрой русской литературыи теории словесности ДонНУФёдоров Владимир Викторовичe-mail: vagrikov@rambler.ruмоб. тел.: +38071 459-60-44 (+Viber; WhatsApp) 
* Рассматривается вопрос о включении изданий в традиционные перечни рецензируемых.