It's honour for me to present to you the recent monograph on the policy for personal names:
Key words:
language policy,
language planning,
personal names,
given names,
surnames,
name policy,
name change,
naming law,
Walkowiak, Justyna B., Personal Name Policy: From Theory to Practice. Poznań: Wydział Neofilologii UAM, p. 421.
Abstract in English:
The objective of the dissertation is showing that personal names constitute a legitimate field of interest and a valuable pool of data for language policy (and planning), as well as proposing how the planning of personal names might constitute a special subfield of language planning in general. Personal name policies have been analysed in their various aspects: the decision-makers, their targets, the names as objects, motivation, objectives, methods, effects and implied assumptions. An attempt is also made to categorise language policies in the sphere of personal names cross- culturally; these policies have been derived mainly from the so-called Western cultural circle. To this end, numerous examples of specific policies, both past and present, from various states, have been invoked and characterised. First given names and surnames have been discussed separately, followed by name changes that may affects both of these categories. A separate chapter has been devoted to name laws in selected European states. Finally, an exemplary name policy – that of Lithuanising the written form of personal names of the Polish minority in Lithuania – is discussed as a case study.
Abstract in Polish:
Celem rozprawy jest wykazanie, że imiona i nazwiska mogą stanowić pełnoprawne pole zainteresowania oraz dostarczać wartościowych danych dla polityki językowej (i planowania językowego), a także przedstawienie planowania nazw osobowych jako specjalnego działu planowania językowego. Zanalizowano różne aspekty polityki w stosunku do nazw osobowych: ich aktorów (zarówno tych podejmujących decyzje, jak i tym decyzjom podlegających), imiona i nazwiska jako przedmiot tych decyzji, motywacje, cele, metody, skutki oraz domyślne założenia. Podjęto również próbę wyodrębnienia typów przejawów polityki nazewniczej odnoszącej się do nazw osobowych, czerpiąc przykłady głównie z Europy oraz krajów o wywodzącej się z Europy tradycji kulturowej. W tym celu przywołano i scharakteryzowano liczne przykłady współczesne i historyczne przejawów tego typu polityki. Wpierw omówiono osobno imiona oraz nazwiska, a następnie zmiany imion i nazwisk. Osobny rozdział poświęcono także przepisom dotyczącym imion i nazwisk w wybranych państwach europejskich. W ostatnim rozdziale przedstawiono jako studium przypadku politykę lituanizacyjną postaci pisanej oficjalnych nazw osobowych mniejszości polskiej w Republice Litwy.
Dysertacje Wydziału Neofilologii UAM w Poznaniu;4
http://hdl.handle.net/10593/17416
10.14746/9788394601720
https://repozytorium.amu.edu.pl/handle/10593/17416
No comments:
Post a Comment