For two days, 16–17 December 2025, Ankara became the meeting point of onomastics – the science of names – thanks to the Turkish Language Association (Türk Dil Kurumu, TDK), which hosted the festival at its Bilkent campus.
Official Website:
https://etkinlik.gov.tr/4.UluslararasiAdBilimiBilgiSoleni2025
From online symposia to an in-person “knowledge festival”
The 2025 gathering did not appear from nowhere. It was the fourth step in a series that had been quietly building a transnational network of name researchers.
-
2021 – İzmir (online): the chain began as the Uluslararası Adbilim Sempozyumu organised by Ege University together with the International Turkic Academy (UTA).
-
2022 – Nur-Sultan (online): the second meeting moved east to Nazarbayev University in Kazakhstan, again in cooperation with Ege University and UTA.
-
2023 – Namangan (online): the third symposium was hosted by Namangan State University in Uzbekistan, still under the same umbrella title and in virtual format.
By September 2025, the baton passed to TDK. In a widely circulated call for papers dated 4 September 2025, the institution announced that the fourth meeting would not only move to Ankara but would also be re-branded as a “Bilgi Şöleni” – Knowledge Festival – and held face to face for the first time.
This change of format was not cosmetic. The announcement framed the festival as a forum devoted to the shared naming heritage of the Turkic peoples, emphasising that the lexicon of onomastics in Turkish is “one of the most important linguistic treasures pointing to the common identity” of these communities.
Researchers were invited to submit 250–300 word abstracts by 5 October 2025, with acceptances promised for 20 October and full papers due in late November and again by 31 December for electronic publication. TDK pledged to cover travel and accommodation for presenters from both Turkey and abroad – a clear signal that this was meant to be a truly international meeting rather than a domestic workshop.
The last days before Ankara: media build-up and expectations
In mid-December the Turkish press picked up the story. An Anadolu Agency piece, syndicated by several outlets, announced that name researchers from across the “Türk dünyası” would meet in Ankara under TDK’s patronage.
These previews highlighted several themes:
-
Proper names were described as “cornerstones” of the relationship between individuals, society and the environment, offering data about language, history, faith, geography and collective memory.
-
Onomastics was framed as a discipline that reveals common memories and historical spheres of influence by analysing everything from personal names to place names, plant names and culturally loaded terms.
-
The festival was presented as a chance to spotlight the shared naming culture of Turkic peoples, to discuss disciplinary problems and solutions, and to lay the groundwork for new collaborations.
Press previews even teased some of the planned papers, with titles that already hinted at the breadth of topics:
-
“Başkurt Antroponimleri Sisteminde Ad Verme”
-
“Altay Toponimlerinde Hayvan İsimleri”
-
“Kazak Atasözlerinde Antroponimler”
-
“Sosyal Medyada Nickname – Dijital Kişiliğin Yeni İmzası”
-
“Üç Kuşağın Ad Verme Dinamikleri”
-
“Dijital Oyunlarda Türkçe Oyuncu İsimleri”
-
“Türkçe Kökenli Balık Adlarının Ad Bilimi Açısından İncelenmesi”
With this backdrop, the stage was set for two dense days in Ankara.
Day 1 – 16 December 2025
Awards, speeches and a festival opening
The festival opened in the grand hall of the Atatürk Supreme Council for Culture, Language and History on the Bilkent campus. Unusually, it shared its opening ceremony with the presentation of the “2025 Turkish Language Service Awards” – a deliberate choice that placed onomastics squarely within TDK’s broader language-policy agenda.
In his speech, Culture and Tourism Minister Mehmet Nuri Ersoy underlined how the event would enter the institution’s history as one of its significant scientific gatherings, bringing scholars together and enriching a shared memory.
TDK President Prof. Dr. Osman Mert then gave what many participants later recalled as the conceptual keynote of the festival. Drawing on the Dede Korkut epics, he described “ad koymak” – the act of giving a name – as a declaration of existence, almost a way of granting life to something. In his words, the vocabulary of onomastics in Turkish is a treasure that mirrors the common identity and spirit of the Turkish nation, and this is precisely why research on names has long captured both academic and public interest.
Mert linked the festival explicitly to TDK’s strategic priorities: supporting onomastic studies, encouraging interdisciplinary work, and promoting collaborations across borders. The 4th International Onomastics Knowledge Festival, he stressed, was a direct outcome of this commitment.
Parallel sessions begin: Hazar and Baykal
After the opening, participants moved to the Hazar and Baykal halls, where parallel sessions would run throughout the festival.
Across the first afternoon, papers explored:
-
naming systems among Bashkir anthroponyms,
-
animal names embedded in Altay toponyms,
-
the role of personal names in Kazakh proverbs,
-
the emergence of social-media nicknames as digital signatures, and
-
onomastic patterns in Turkish gamer handles in digital games.
The mixture of traditional topics (historical anthroponymy, regional toponyms) with contemporary issues (nicknames and digital culture) captured the festival’s underlying idea: that name studies are simultaneously an instrument of cultural memory and a lens on the digital present.
Day 2 – 17 December 2025
A truly transnational programme
The second day continued in the same twin-hall format. Over the course of the festival, 16 sessions hosted 58 papers delivered by 68 researchers – a figure reported in TDK’s post-event summary and echoed by local news outlets.
One newsroom perspective comes from Khazar University in Baku, whose report helps illuminate the content of specific sessions. The university was represented by Assoc. Prof. Ziver Huseynli Baylan and Dr. Almaz Badalova from the Department of Languages and Literature. Huseynli Baylan presented a historical-linguistic analysis of verbal anthroponyms of Turkic origin based on Safavid-period sources, while Badalova argued for the Turkic origins of Iravan Khanate toponyms, emphasising their place in the common memory of the Turkic world.
Their contributions exemplified a broader trend at the festival: many papers intertwined philology, history and politics, showing how place and personal names continue to carry weight in debates over identity, territory and heritage.
Evaluation session and closing ceremony
In the late afternoon of the second day, participants gathered again for a joint evaluation session, chaired by TDK President Osman Mert. Here, the focus shifted from individual papers to the larger trajectory of onomastic research: how could the newly forged connections between institutions and countries be sustained? What collaborative projects might follow?
Afterwards, certificates of participation were presented to all contributors. The festival officially concluded, as many Turkish academic events do, with a “family photo” – a large group portrait capturing the assembled scholars in front of the institution’s banners.
What made this festival special?
1. A symbolic “coming of age” for a series
By shifting from online symposia to a fully in-person “Bilgi Şöleni” under the auspices of TDK, the 4th event marked a coming of age for this onomastics series. It confirmed that the meetings were no longer ad-hoc virtual gatherings, but a recognised part of the institutional calendar of the Turkish Language Association.
2. The Turkic world – and beyond – in one room
The presence of scholars from twelve countries, including not only Turkic-speaking states but also Hungary, India, Albania and Bosnia-Herzegovina, underscored the transnational reach of name studies. Names may be local, but the problems they raise – about identity, memory, contact and change – are shared across borders.
3. Bridging archival depth and digital realities
The festival’s programme moved fluidly from Safavid sources and Altay toponyms to social-media nicknames and player names in online games. This mix gave the event a distinctly 21st-century flavour: names were treated not just as historical artefacts, but as living elements of digital culture and intergenerational change.
4. An institutional statement about the importance of names
By coupling the festival’s opening with the Turkish Language Service Awards and by giving its president such a prominent role in both ceremonies, TDK sent a clear message: onomastics is central to understanding and safeguarding the Turkish language and its wider cultural ecosystem.
Looking ahead
As the last participants left the Bilkent campus on that December evening, many carried more than printed programmes and certificates. They left with a sense that onomastics, often a niche corner of linguistics, had been given a visible, prestigious stage – one that linked local naming traditions with the shared heritage of the Turkic world and connected archival scholarship with contemporary questions of identity and technology.
The 4th International Onomastics Knowledge Festival thus stands not just as a two-day event in Ankara, but as a milestone in the ongoing effort to build a collaborative, international community around the study of names. If the earlier online symposia prepared the ground, the 2025 festival showed what can happen when that community finally meets in person – when conversations move from the screen to the corridor, and when the science of names becomes, quite literally, a shared name on everyone’s badge.
Soğuk bir Aralık sabahı…
Ankara’daki Atatürk Kültür, Dil ve Tarih Yüksek Kurumunun fuaye salonu, dünyanın farklı köşelerinden gelen seslerle yavaş yavaş dolmaya başlıyordu. Türkiye’den, Azerbaycan’dan, Kazakistan’dan, Kırgızistan’dan, Özbekistan’dan, Türkmenistan’dan; Rusya’dan, Macaristan’dan, Hindistan’dan, Arnavutluk’tan, Bosna-Hersek’ten ve Kuzey Makedonya’dan gelen bilim insanları rozetlerini takıyor, yolculuk hikâyelerini paylaşıyor ve aynı şeyi fark ediyorlardı:
Burada sadece bir bilimsel toplantıya değil, onomastiğin – ad biliminin – uluslararası buluşma noktalarından birine tanıklık edeceklerdi.
Bu etkinlik, 16–17 Aralık 2025’te Ankara’da, Türk Dil Kurumu’nun ev sahipliğinde düzenlenen
4. Uluslararası Ad Bilimi Bilgi Şöleni idi.
Çevrim içi sempozyumlardan yüz yüze “bilgi şölenine”
2025 Ankara buluşması bir anda ortaya çıkmadı. Aslında bu etkinlik, yıllar içinde büyüyen bir serinin dördüncü halkasıydı.
-
2021 – İzmir (çevrim içi)
Uluslararası Adbilim Sempozyumu, Ege Üniversitesi ve Uluslararası Türk Akademisi iş birliğiyle başladı. -
2022 – Nur-Sultan (çevrim içi)
Bu kez Kazakistan’daki Nazarbayev Üniversitesi ev sahipliği yaptı. -
2023 – Namangan (çevrim içi)
Üçüncü toplantı Özbekistan Namangan Devlet Üniversitesi tarafından düzenlendi.
Bu etkinliklerin tümü, kıtalar arasında dijital bir akademik köprü kurdu.
Eylül 2025’te ise önemli bir karar alındı:
Toplantı bu kez
— Ankara’ya taşınacak,
— Türk Dil Kurumu ev sahipliğinde yapılacak,
— ve ilk kez yüz yüze düzenlenecekti.
Ayrıca adı da anlamlı bir şekilde değiştirildi: “Sempozyum” değil, Bilgi Şöleni
Bu ifade, yalnızca akademik bir tartışma ortamını değil, aynı zamanda ortak bir kültürel belleğin buluşmasını vurguluyordu.
TDK’nın duyurusunda, ad biliminin Türkçe ad varlığını: “Türk dünyasının ortak kimliğini yansıtan en değerli dil hazinelerinden biri” olarak tanımlaması dikkat çekiciydi.
Araştırmacılardan özetler istendi, kabul ve makale takvimi açıklandı, ve çok önemli bir detay duyuruldu: Katılımcıların yolculuk ve konaklama giderleri TDK tarafından karşılanacaktı.
Bu ifade, şölenin uluslararası ölçekte düşünülmüş bir bilimsel buluşma olduğunu kanıtlıyordu.
Şölen öncesi: Basında yükselen heyecan
Aralık ayının ortasına gelindiğinde, Türk basınında şu başlık öne çıktı:
“Türk dünyasının ad bilimcileri Ankara’da buluşuyor.”
Haberlerde, adların:
-
birey–toplum–çevre ilişkisini yansıtan kültürel göstergeler olduğu,
-
dil, tarih, coğrafya ve toplumsal hafıza hakkında veri sunduğu,
-
ortak kültürel mirasın izlerini taşıdığı
özellikle vurgulanıyordu.
Paylaşılan bildiri başlıkları bile şölenin geniş perspektifini ortaya koyuyordu:
-
Başkurt antroponimleri
-
Altay toponimlerinde hayvan adları
-
Kazak atasözlerinde kişi adları
-
Sosyal medyada “nickname” kültürü
-
Dijital oyun oyuncu adları
-
Üç kuşağın ad verme dinamikleri
-
Türkçe kökenli balık adları üzerine çalışmalar
Bu liste, hem geleneksel hem çağdaş alanların aynı çatı altında buluştuğunu gösteriyordu.
1. Gün — 16 Aralık 2025
Ödüller, konuşmalar ve şölenin açılışı
Açılış töreni, Bilkent yerleşkesindeki büyük salonda gerçekleştirildi ve 2025 Türk Diline Hizmet Ödülleri ile birlikte düzenlendi.
Bu sembolik tercih, şu mesajı veriyordu: Ad bilimi yalnızca akademik bir alan değil, dil politikasının ve kültürel kimliğin bir parçasıdır.
Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy, etkinliğin kurumsal hafızada önemli bir yer tutacağını vurguladı.
TDK Başkanı Prof. Dr. Osman Mert ise açılış konuşmasında Dede Korkut geleneğine atıfla şu düşüncenin altını çizdi: “Ad vermek, varlık kazandırmaktır.”
Türkçe ad varlığını: “Türk milletinin ortak kimliğini ve ruhunu yansıtan bir hazine” olarak tanımladı.
Bu sözler, şölenin teorik çerçevesini adeta belirledi.
Öğleden sonra oturumlar Hazar ve Baykal salonlarında başladı.
Sunumlar arasında:
-
tarihsel ad verme sistemleri
-
bölgesel toponim geleneği
-
dijital çağda kullanıcı adları
-
sosyal medya kimlikleri
gibi konular yan yana yer aldı.
2. Gün — 17 Aralık 2025
Uluslararası bir bilim ağı
İkinci gün oturumları aynı tempoyla devam etti.
Toplamda:
-
16 oturum
-
58 bildiri
-
68 araştırmacı
şölende yer aldı.
Katılımcı ülkeler:
Türkiye • Azerbaycan • Kazakistan • Kırgızistan • Özbekistan • Türkmenistan
Rusya • Macaristan • Hindistan • Arnavutluk • Bosna-Hersek • Kuzey Makedonya
Bu tablo, şölenin yalnızca bir konferans değil, çok uluslu bir bilim ağı olduğunu açıkça gösteriyordu.
Azerbaycan’dan gelen araştırmacıların:
-
Safevi dönemi kaynaklarına dayalı antroponim incelemeleri,
-
İrevan Hanlığı toponimleri üzerine tartışmaları
adların tarih, kimlik ve hafıza ile nasıl iç içe geçtiğini ortaya koyuyordu.
Günün sonunda ise:
-
değerlendirme oturumu yapıldı,
-
katılım belgeleri verildi,
-
ve hep birlikte “aile fotoğrafı” çekildi.
Bu sahne, şölene katılan herkes için sembolik bir kapanış oldu.
Bu şöleni özel kılan neydi?
1️⃣ Dizinin olgunluk dönemi
Çevrim içi sempozyumdan yüz yüze bir Bilgi Şölenine geçiş, serinin akademik bir gelenek hâline geldiğini gösterdi.
2️⃣ Türk dünyası - ve ötesi - aynı salonda
Etkinlik, yalnızca Türk dilli toplulukları değil, farklı coğrafyalardan araştırmacıları da bir araya getirdi.
Bu da şunu kanıtladı: Adlar yereldir - ama adların hikâyeleri evrenseldir.
3️⃣ Arşiv derinliği ile dijital kültürün buluşması
Safevi kaynaklarından sosyal medya takma adlarına, Altay toponimlerinden çevrim içi oyun kullanıcı adlarına…
Şölen, ad biliminin hem geçmişi hem bugünü aynı akademik masaya taşıyabildiğini gösterdi.
4️⃣ Kurumsal bir mesaj
TDK’nın bu şöleni ödül töreniyle birlikte düzenlemesi, şu güçlü vurguyu yaptı: “Ad bilimi, dilin ve kültürün korunmasında merkezi bir role sahiptir.”
Sonuç: İki gün, fakat kalıcı bir hafıza
Bilkent yerleşkesinden ayrılan katılımcılar, yanlarında yalnızca sunum dosyalarını değil, yeni iş birliklerinin ve akademik dostlukların da heyecanını götürdüler.
4. Uluslararası Ad Bilimi Bilgi Şöleni, sadece iki günlük bir toplantı olarak değil, ad bilimi alanında uluslararası bir topluluğun yüz yüze biçimde güçlendiği bir dönüm noktası olarak
hafızalarda yerini aldı.
Şimdi geriye şu soru kalıyor: Bu buluşma, gelecekteki ortak projelerin ilk adımı mıydı?
Bunu zaman gösterecek - ama Ankara’daki o Aralık günleri, onomastiğin tarihine çoktan not düşüldü.
