by Mariusz Rutkowski and Katarzyna Skowronek
The book named "Onomastic discourse analysis" (by Rutkowski and Skowronek) wishes to show the general outline of this concept, presents its theoretical background, and indicates a few possible and interesting ways of research. This is an attempt to detail certain methodological paths, indicated or signalled in their earlier works devoted to discursive onomastics. They are striving to develop a relatively stable method of describing proper names, which will take into account research postulates, objectives and tools appropriate for discourse analysis, and, in particular , critical discourse analysis (CDA). This method should provide an instrumentarium for the analysis of all onymic spheres (naming categories) in the scope of their discourse functions as well as socio-communication determinants of proper names.
typ publikacji: monografia
ISBN: 978-83-66364-22-6
Czym się różni Jan Paweł II od Karola Wojtyły? Co dla współczesnych Polaków znaczy Smoleńsk, co przywodzi na myśl twarz Kim Kardashian i skąd właściwie się wziął Hans Timmermans? Takie i podobne pytania stanowią przedmiot dociekań dwojga językoznawców, Mariusza Rutkowskiego z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie i Katarzyny Skowronek z krakowskiej Akademii Górniczo-Hutniczej, którzy próbują zmierzyć się z istotą nazw własnych wplecionych w strukturę tekstu i dyskursu.
Ta książka stanowi zwieńczenie ich kilkunastoletnich badań. Autorzy prezentują w niej zwarty, spójny i udokumentowany licznymi przykładami pogląd na temat funkcji nazw w dyskursie. Twierdzą oni mianowicie, że wgląd w nazewnictwo określonego zbioru tekstów odsłania nierzadko ukryte i nie zawsze uświadamiane systemy wartości, ideologie, przekonania i grupowe stereotypy, tak istotne dla całej sfery publicznej, nie tylko w Polsce. Jest to jednocześnie prezentacja oryginalnej metody interpretacji współczesnych przekazów kulturowych - onomastycznej analizy dyskursu. Sytuuje się ona na styku onomastyki, lingwistyki kulturowej, nauk o komunikacji, tekstologii i krytycznej analizy dyskursu. Przedstawiając konkretne przykłady, pochodzące z różnych odmian polskiego dyskursu publicznego (np. politycznego czy marketingowego), autorzy zarówno kreślą teoretyczne założenia tej metody, jak i pokazują możliwości jej praktycznego zastosowania. Udowadniają, że nazwy własne mają istotne własności perswazyjne i sprawcze.
No comments:
Post a Comment