W wykładzie opisuje się pochodzenie, budowę słowotwórczą staroruskich nazw osobowych (wschodnich Słowian), które wraz z imiennictwem staropolskim reprezentują wspólne dziedzictwo prasłowiańskie, a w związku z tym zbliżone modele nazywania osób. Wykładowca kontynuuje zainteresowania klasyków poznańskiej onomastyki, Tadeusza Skuliny i Mariana Wójtowicza, którzy stworzyli podwaliny antroponomastyki rosyjskiej, dotyczącej najstarszej epoki rozwoju języka staroruskiego. Materiał porównawczy, po jaki sięga, obejmuje staropolskie złożone imiona osobowe i skrócenia od nich oraz nazwy miejscowe pochodzące od tych imion, ze szczególnym uwzględnieniem wielkopolskiego materiału antroponimicznego i toponimicznego.
Bożena Hrynkiewicz-Adamskich, prof. UAM dr hab., językoznawczyni, tłumacz przysięgły języka rosyjskiego; pracuje w Instytucie Filologii Rosyjskiej i Ukraińskiej, wcześniej związana z Katedrą Orientalistyki; ukończyła studia magisterskie w zakresie filologii rosyjskiej oraz językoznawstwa i informacji naukowej w UAM; rozprawę doktorską i habilitacyjną poświęciła zagadnieniom antroponimii staroruskiej; zajmuje się językoznawstwem ogólnym i slawistycznym, onomastyką (w szczególności historyczną i kulturową), leksykologią oraz leksykografią. Jest autorką m.in. takich publikacji, jak: Материалы для словаря древнерусских личных именований. Указатель к актам Соловецкого монастыря 1479–1584 гг. (2001), Rosyjsko-polski słownik innowacji leksykalnych (2005), Siedemnastowieczne imiennictwo osobowe północnej Rosji na tle lokalnej kultury (2012).
No comments:
Post a Comment